Zdjęcie nie przedstawia naszej delegacji, ponieważ inni przewodnicy z aparatami byli akurat wszędzie, tylko nie tam ;-)
Następnie, po podziwianiu fantastycznych pokazów orkiestry wojskowej - muzyczno - choreograficznych,
a zwłaszcza - choreograficznych ( choć wykon utworu Michaela Jacksona też był świetny);-)
oraz po zachwyceniu się konnicą i paradą wojsk wszelkiego autoramentu, udałyśmy się w tempie ekspresowym pod Ratusz.
Tam, po godzinie pierwszej ustawiło się kilkaset par utworzonych spontanicznie przez Kaniorowców, władze miasta oraz mieszkańców Lublina i zgodnie ruszył polonez, wiedziony przez Prezydenta Miasta w pierwszej parze.
Atmosfera poloneza była genialna. Tańczący i Widzowie wpadli w pewnego rodzaju symbiozę, żeby nie powiedzieć ekstazę. ;-)
W pewnym momencie usłyszałam krzyki:
- Nasza pani!!!! Nasza pani !!!!!
Rozpoznałam grupę przemiłych Lublinian, którzy towarzyszyli mi podczas SEZONU LUBLIN, a którym wiek nie przeszkadzał w szalonym machaniu do mnie różnymi przedmiotami.
No to im odmachałam.
Parasolką.
Sezonową - Lublinową.
Na fotografii nas nie widać, choć to dziwne. Zwłaszcza, że w pewnym momencie dołączyła do naszej pary Beatka P., a następnie do Beatki jakiś pan, więc nasza para liczyła czterech członków.;-)
I w takiej konfiguracji dotańczyliśmy do Placu Litewskiego.
Cali i zdrowi.
To już trzeci lubelski polonez.
Nie opuszczę żadnego ;-)
